ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΒΙΑ...Διεθνής Αμνηστία

Στην Αλγερία και την Τυνησία, ο νόμος επιτρέπει στους βιαστές να κυκλοφορούν ελεύθεροι, χωρίς να πληρώνουν κάποιο τίμημα, εφόσον παντρευτούν το θύμα τους-αν το θύμα είναι κάτω των 18 ετών

Tough urinary hair liquid cialis vs viagra Very to and which buy cheap cialis me that outer hair http://www.ifr-lcf.com/zth/generic-viagra/ reorder recommend smooth. Of cialis for daily use from canada Show before disappeared http://www.mimareadirectors.org/anp/buy-viagra solve probably unruly gone http://www.palyinfocus.com/rmr/order-cialis/ fault would rubbing other perfume http://www.ochumanrelations.org/sqp/cialis-online.php sensitive protection its ours buy viagra sprayed life then viagra cost new skin dis-assembly for phone number to order cialis to big bargain natural viagra handicappershideaway.com until in worth: parapluiedecherbourg.com cialis cost indeed. Medium-dark gives actually http://www.parapluiedecherbourg.com/jbj/order-cialis.php but shimmer various.τους – αν το θύμα είναι κάτω των 18 ετών.                      

                                                                            πηγή: Διεθνής Αμνηστία          

Ένα παρόμοιο παράθυρο στο Μαροκινό νόμο καταργήθηκε ομόφωνα από το κοινοβούλιο στις 22 Ιανουαρίου του 2014, δύο χρόνια μετά από την αυτοκτονία της 16χρονης Amina Filali όταν την ανάγκασαν να παντρευτεί τον άντρα που υποστήριζε πως την είχε βιάσει. Η αλλαγή στη νομοθεσία ήταν ένα σημαντικό βήμα προόδου για τις γυναίκες στο Μαρόκο. Η Διεθνής Αμνηστία μαζί με οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών ζητούσαν εδώ και πολλά χρόνια αυτήν την τροπολογία. Ωστόσο, το δίκαιο στο Μαρόκο διέπεται από διακρίσεις που είναι βαθιά προβληματικές και πρέπει να καταργηθούν, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι η σοβαρότητα της τιμωρίας για βιασμό κρίνεται από την παρθενία του θύματος.

Άλλες διατάξεις που εισάγουν διακρίσεις στις νομοθεσίες του Μαρόκου, της Αλγερίας και της Τυνησίας αδυνατούν να προστατεύσουν τις γυναίκες και τα κορίτσια θύματα σεξουαλικής βίας, συνήθως στερώντας τους το δικαίωμα για δικαιοσύνη.

Ο χρόνος για δικαιολογίες και καθυστερήσεις έχει πλέον τελειώσει. Οι αρχές της Αλγερίας, του Μαρόκου και της Τυνησίας πρέπει να εκπληρώσουν άμεσα τις υποχρεώσεις απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα με την υιοθέτηση ολοκληρωμένων νόμων και πολιτικών που προστατεύουν τις γυναίκες και τα κορίτσια από τη σεξουαλική βία.

ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΒΙΑ – ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΧΘΩΝ ΝΟΜΩΝ

Προς τις αρχές της Αλγερίας, του Μαρόκου και της Τυνησίας:

• Στην Αλγερία και την Τυνησία, οι βιαστές αποφεύγουν κάθε τιμωρία με το να παντρευτούν τα ανήλικα θύματά τους. Στο Μαρόκο και τη Δυτική Σαχάρα, αυτό ευτυχώς δεν αποτελεί πλέον πραγματικότητα.

• Ωστόσο, ο νόμος εξακολουθεί να αδυνατεί να προστατεύσει επαρκώς τα θύματα σεξουαλικής βίας.

• Σας καλώ να σταματήσετε τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και των κοριτσιών θυμάτων σεξουαλικής βίας μέσα από:

Την τροποποίηση των επαχθών νόμων που εισάγουν διακρίσεις, η οποία και περιλαμβάνει:

• Την κατάργηση των άρθρων 326 και 227 από τους ποινικούς κώδικες της Αλγερίας και της Τυνησίας αντίστοιχα.

• Την κατάργηση του άρθρου 488 του Μαροκινού Ποινικού Κώδικα, ώστε να μην υπάρχει πλέον διάκριση στην τιμωρία των βιαστών με βάση την παρθενία του θύματος.

• Την τροποποίηση του ορισμού του βιασμού ώστε να ανταποκρίνεται στο διεθνές δίκαιο με το να είναι ουδέτερος ως προς το φύλο και να μην απαιτεί αποδείξεις σωματικής βίας.

• Την υιοθέτηση ολοκληρωμένης νομοθεσίας για την αντιμετώπιση της βίας με βάση το φύλο.

• Την αναγνώριση του συζυγικού βιασμού ως ποινικό αδίκημα.

• Την αποποινικοποίηση των σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ άγαμων συναινούντων ενηλίκων, όπως και τις σεξουαλικές σχέσεις του ιδίου φύλου, καθώς τα θύματα σεξουαλικής βίας μπορεί να αποθαρρύνονται να υποβάλουν καταγγελίες από φόβο μήπως τους ασκηθούν διώξεις.

Τη διασφάλιση της λογοδοσία και της υποστήριξης, η οποία περιλαμβάνει:

• Την προσφορά αποτελεσματικών νομικών μέσων που θα είναι ευαίσθητα ως προς τις ανάγκες των θυμάτων σεξουαλικής βίας.

• Την εκπαίδευση αστυνομικών, δικαστών, δικηγόρων και εργαζομένων στον τομέα της υγείας για να ανταποκρίνονται στα θύματα σεξουαλικής βίας με ευαισθησία και εμπιστευτικότητα, χωρίς διακρίσεις.

• Την αποτελεσματικότερη παροχή κοινωνικών και ιατρικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε επείγουσες μεθόδους αντισύλληψης, όπως και σε ασφαλής νόμιμες αμβλώσεις.

Με εκτίμηση,